روز به روز درگسترش ارتباطات درون گروهی و دستیابی به انسجام بیشتر و بهینه سازی عملکرد، این قشر از قدرت و نفوذ بیشتر و بهتری برخوردار میگردد.
بستری مبتنی بر انتشار آگاهی و اطلاعات و اخبار که اعضای برنامه های متفاوت را بهرحال جذب خواهد کرد و هم به این واسطه پرورش و تقویت و هرچه بیشتر آنها را موجب خواهد شد. این هم افزایی و همسویی علاوه بر اینکه موجب انتقال تجربیات است، کارکرد ویژه ای نیز در حمایت یابی و ارتقاء چشم اندازهای شغلی خواهد داشت.
به نظر میرسد علاوه بر این چتر و پوشش حمایتی، شبکه های اجتماعی مددکاران موجب افزایش تحرکات حرفه ای و توان مواجهه با چالش های حرفه ای نیزخواهد بود.
شبکه اجتماعی مددکاران یک سرمایه اجتماعی محسوب میشود و در پرورش هنجارهای متقابل، افزایش اعتماد و توسعه مشارکت ها دارای تأثیرات ویژه است و به یقین جامعه مبتنی بر سرمایه اجتماعی جامعه سالم و پویایی خواهد بود.
و البته یکی دیگر از نقش های اصلی سرمایه اجتماعی، تسهیل در انجام و ایفای نقش های شغلی و حرفه ای است.
با همین کلام اندک، میتوان منتظر روزهای خوب و خوبتری برای جامعه مددکاران اجتماعی ایران بود.
اعتقاد براین است چنانچه:
الف) اهداف قابل تحقق و قابلیت تعقیب داشته باشند
ب) تأکید بر نقاط قوت و تمرکز بر توانایی ها باشد
ج)مشارکت ها معنامند و مبتنی برترویج تعاون باشند
با عنایت و به حول قوه الهی موفقیتی چشمگیر و ثبت رکوردهای جدید درانتظار جامعه مددکاران اجتماعی ایران است.
تاب آوری می آموزد که چگونه شرایط منفی، فاقد تاثیر منفی باشد !
تاب آوری هم چنین می آموزد که بر موقعیت های بحران زا چگونه مسلط باشیم.
محرومیت و صدمه دیدگی بطوری عمیق و با وسعت توسط مددکاران اجتماعی لمس و ترمیم و درمان میشود و این قدرت تاب آوری ست که کمک میکند تا به شرایط هر قدر نا امید کننده فایق شویم.
تاب آوری سهل و آسان است، لوکس و گران قیمت نیست و نیازی به متخصصین پشت صندلی نشسته ندارد.
حسن ختام این یادداشت امید بخش، داستان کوتاهی است، ما میتوانیم فرد افتاده به رودخانه را نجات دهیم (امداد)، میتوانیم از افتادن او به رودخانه جلو گیری کنیم (پیشگیری) و میتوانیم همزمان به او شنا هم آموزش دهیم.
محمدرضا مقدسی/ مدرس و پژوهشگر تاب آوری
